Değerli okurlarım, 
Bundan 10 sene önce, dostlar meclisini yeni açtığım zamanlardı. Bir sabah baba dostum olan Celal, dostlar meclisini ziyaret etti. Sıpacılar çay ocağından gelen tavşan kanı çaylarımızı yudumlarken Celal dostum muhabbetine az sonra bana bir teklif sunmak üzere devam etti.
‘Kadir Amca bizim babadan kalma 30 Ağustos gazetesini çıkarıyoruz. Sizin ilk yazımızda fikirlerinizi içeren bir yazınızı yayınlamak isteriz’ diyerek söze girdi. Ben ise gazetede daha önce tecrübem olmadığını ve bu konuda bilgi sahibi olmadığımı belirttim. Dostum Celal’de, ‘siz bu işin hakkından gelirsiniz ve de isminiz bu işi götürür diyerek dostlar meclisinden ayrıldılar. Rahmetli babasıyla hem siyaset hem de ailecek gönül bağımız vardı. Rahmetli 1964 yılında belediye başkanıydı. Bende başkan vekiliydim. Aynı zamanda Çivril’de politikanın öncü isimlerindendik. Siyaset yaparken 4 çocukla ceketi ancak kurtarabildim. 
Akrabam Atasay Kamer’in tavsiyesiyle Çivril’den ayrıldım ve kendimi Karadeniz Ereğli’nde buldum. Bu noktadan sonra Yaradan adeta ‘yürü ya kulum’ dedi.
İşte değerli okurlarım köşe yazarlığımı ve hayat hikayemi sizlere bir fotoğraf karesine sığacak kadar özetle anlatmaya çalıştım.
Hayatımda eleştirileri  her zaman özeleştiri olarak değerlendirdim. Niyet hayır akıbet hayır diyerek hareket ettim. İnsanların nefretini değil sevgisini almayı amaç bildim. İnsanların mutluluğunu hedef alıp onlara ve ulusuma hizmeti ön plana aldım. Hayatımın geri kalanında da ALLAH bana müsade ettiğince bu paralelde yoluma devam edeceğim. Her daim mağdurdan yana oldum sonuna kadarda çizgim aynı olacaktır.
Kefene cep diken terzi görmedim.
--- Çivril zenginlerine ithaf olunur.
Saygı ve Sevgilerimle
Kadir Kameroğlu