Değerli okurlarım
Son günlerin ahvali umumiyesine baktığımızda tüm televizyon ve ulusal gazetelerde haber olarak sanki söz birliği etmişçesine siyasi parti sözcülerinin hakarete varan küfür ve kavgaları akıl almaz derecede devam etmekte arkasından şuursuzca bir vaatler manzumesi bazılarının da bunların peşine takılıp gününü gün etme vaziyeti umumiyesinin görünümüdür.
Aslında vatandaşın beklediği ve birçok konuda da bilip de ifade edemediği aczin bir ifade şeklidir. Gelin bugün bu konulara girmeyelim. Seneler öncesi yaşamlarını sürdürmek için İstanbul’a göç eden Çivrillilerden bahis edelim. Bu gurbetçileri azımsamayalım, doğup büyüdüğü yerlere nasıl yardımcı oluruz diyerek fikir yürütüp çalışmalar yaptıklarını hiç düşünüyor musunuz? Sizi bilmem ama biz algılıyoruz. İşte hizmet aşkımızın en güzel örneği ÇEVAK vakfı hepimiz yakinen lütfen tanırız. O da ne zaman yüksek okul talebelerine burs verileceği dönemde hatırımıza gelir. Bunun dışında ne resmi, ne gayri resmi zevatın pek aklına gelmez. Evet tanımazlar. Ama biz bu vakfı elimizde büyüyen bir çocuk gibi itinayla, özveriyle büyütüp Çivril’imizin sorunlarıyla çam sakızı çoban armağanı mali durumu müsait olmayan genç ve istidatlı yüksek okul talebelerine karınca kararınca niteliğinde yardımcı olmaktayız. Bundan böyle de yine çare üretmeye devam edeceğiz. Bilmeyen bilsin duymayan duysun kendi yağımızla kavrulan hemşeri grubuyuz aferin delisi değil. Gerçeği görüp faaliyet ve çalışmalarımızı bunun üzerine teksif etmekteyiz. Kişiliklerimizi anlatmak arzusunda da değiliz, tek arzumuz Allah’ın rızasını kazanmaktır. İşte çalışmalarımız, gururlanmıyoruz onurlanıyoruz. Tek zeytin tanesi kadar kursağımızdan şüphemiz yok.
Çivril’de çeşitli kurum ve dernekler var bayrak törenlerinde bunların kravatlı yöneticilerini endamı cihan eyleyerek görmekteyiz. Hani Çivril’e tek çivi çaktılar mı? Siz kimin derneğisiniz? Hani hizmet nişaneniz diyende yok. “on dönüm bostan yan gel oğlum Osman” oturdular mı vatan kurtaran Şaban olurlar. Siyaseti bunlar bilirler, kredileri bunlar kullanırlar, ticareti bunlar bilir, ama Çivril için elini taşın altına koymayı beceremezler. Hepimiz tek bayrak altında toplanmalıyız. Atatürk ilkeleri doğrultusunda olmamız gerekir diye düşünüyorum. Sizlere Çevak’ı anlatıyordum nerden nereye geçtik. Sıralayayım da Çevak’ın hizmetlerini sizlerinde bilgisi olsun.
1-30 sene önceleri kurulduk o günden beri her sene 150 ve 200 Çivrilli talebeye burs vermekteyiz.
2-Çivril’in çeşitli sosyal dayanışmasına kucak açtık. Maddi ve manevi katkılarımız oldu, eğitim içerikli.
3-Her şeyden önce İstanbul’daki hemşerilerimizi bir araya getirerek çeşitli etkinlikler düzenledik. Birlik ve beraberliğimizi teyit ettik. Doğduğumuz yeri hiç unutmadık.
4-Yukarı Mahallede o günün maliyeti 1 trilyon harcayarak muhteşem bir okul yaptık Milli Eğitimin emrine verdik.
5-Olmaz dediklerini oluşturduk. Çevak’a Türkiye’nin güvenirliğini kazandırıp, takdir edildik. Çivrilliliğin sevgi ve şuurunu harmanlayarak İstanbul’da bir yumak olduk. Çivril’de bizi sevenlerle kucaklaşarak düşman çatlattık. Ankara’daki, İzmir’deki hemşerilerimizle gönül birliği yapıp amacımız doğrultusunda Çivril’e hangi kanallardan giripte eğitimiyle, sosyal etkinlik yapılabilir bilhassa sağlık konusunda ihmal edilen sıkıntılarımızın acilen giderilmesi için her türlü çalışmalara fedakarca iştirak ederek diyaliz ünitesini yaptıysak bir türlü inşaatına başlanılamayan hastanenin de yapımına hazır olduğumuzu ve yardımcı olacağımızı arz ve beyan ederiz. 
Yakında gönlümüzden geçen ve inşallah başarabileceğimiz aylık bir gazete çıkarmak için vakıf el birliği yaparak çalışmaktadır. Sözümüz, sesimiz olacak bu yayınla hep Çivril’in yanında olacağız. Bu doğrultuda yeni yapılan genel kurul kararı da alındığını belirtmek isterim. Seneler boyu Çivril için art niyetim olmadan sözle ve gazetemin köşesinden pek çok talebim olmuştur. Dikkate alındı veya alınmadı bu davranışa bir hikaye ile cevap vereyim.
“Karınca başlamış dağı delmeye, ikinci karınca gelmiş, sormuş, ya karınca dağı niye kazıyorsun? Cevap verir karınca; dağın öbür yüzünde aşkım var ona kavuşacağım. Öbür karınca senin buna ömrün yetmez. Cevap; bende biliyorum ama uğrunda ölemezmiyim? Diyerek cevap vermiş.
Sevgilerimle
“Anlayana sivrisinek saz, anlamayana davul zurna az”