Değerli okurlarım
Elinizdeki bu şirin gazeteye yazı yazmaya başlayalı sekiz sene bitti dokuzuncu seneye girdik. Bu zaman içinde doğup büyüdüğüm Çivril’in çözüm bekleyen en büyük problemi olan Çivril Devlet Hastanesinin çürük olan binasının yeniden yapımı ve bir türlü eksik olan uzman doktor açığının tamamlanması doğrultusundaki öz eleştirilerim olmuştur. Çivril’in bu haklı davasını hep desteklemiş ve pek çok iktidar partili şakşakçıların tehdit ve tenkitlerine sebep olmuşumdur. Hele beni seven ve yaptığım hizmetlerden dolayı takdirlerini esirgemeyen Denizli iktidar milletvekilleri bana adeta aforoz edercesine darılmışlar hep bunları sineye çekmiş Çivril’in hatırı için kısasa kısas yapmadığım gibi içime atarak sevgimi sunmuşumdur. Devir küslük değil sevgi ve saygıya dayalı gönül barışıklığıdır, kardeş olma zamanıdır. 
Neyse bunlar hep geride kaldı önümüze bakma zamanıdır. Bu konuda ne kadar manevi ve vatandaşlık görevimi yapabildimse ne mutlu bana.
Sayın Kaymakamımız Orhan Burhan’dan müjde Kadir Amca 75 yataklı (100 yatak kapasiteli) yeni hastanemiz yapılıyor diyerek telefonla bana bu güzel haberi verdi. Bu ayın 13.11.2014 tarihinde yapım işi ihalesi yapıldığını toplam 26 firmanın teklifi geçerli sayılarak hangi firmaya verileceğini seçici kurulun tespitinden sonra herhangi bir problem çıkmazsa en geç 2 veya 3 ay sonra temeli atılır diye düşünüyorum. Tabi ki bu realiteler devlet ihalesi olduğundan epey bir zaman geçer önümüzdeki sene başlarında başlar inşallah. Temelde akıtılacak kan içinde tarafımdan temin edilecek bir koçta kurbanlığı almaya talibim.  Bu hastane işinde Çivril’e çok geç kalındı her konu ertelenir ama iş insan sağlığına gelince düşünmemiz gerekirdi hele bizim gibi Denizli’ye çok uzak, nüfus olarak en kalabalık bölge olarak ta hassas bir noktadayız. Şu hususları demeden de geçemem son zamanlarda Çivril Hastanesini kafaya takmıştım geceleri bazı zamanlarda gözüme uyku girmiyordu kendimi yokluyordum ama bir türlü çare bulamıyordum çok kereler dedim bulalım 8 – 10 kişi birlikte yapalım dedim ama kimsenin paradan ayrılası gelmiyordu ve yalnız kalıyordum. Neyse ki devletimiz sağ olsun bu ulvi meseleyi halletti. Sebep olanlardan Allah bin kere razı olsun. İnşallah ileride bittiğinde yatak adedine göre de uzman doktor açığı da giderilerek Çivril gerçek kimliğine kavuşur. Gelelim mevcut hastanemizin durumuna.
Buraya sık sık gittiğimde oluyordu 80 yaşın verdiği sıkıntılar, hasta ziyaretleri, malum hiçbir ilçede olamayan diyaliz ünitesini hep birlikte yaparak buraya çok emek verip alet ve edevatın temininde çok emeğim olduğunu cümle âlem bilir. Uzaktan da baksam seyrine dahi doyamıyordum. Riyadan uzak hastane başhekimi, diğer doktorları, hastane müdür ve baş hemşiresi, hastane hemşireleri, tüm personeli çok ama uzman doktor az olmasına rağmen ultrason var ama tomomer yok, MR hiç yok. Alet ve edevat Allah’a emanet. buna benzer olması gerekenler bulunmamasına rağmen bu hastane personeli gücünün yettiğinden fazla hizmet veriyorlardı. Hastalarının yarasına merhem olmaya çalışıyorlardı onları buradan candan kutluyorum. Hastalarını bir misafir olarak görüyor hastanenin eksikliklerini kendi bireylerinin çalışmalarıyla açığı kapatıyorlardı. Bana da birisi kulağıma fısıldıyordu Denizli İli Kamu Hastaneleri Birliği Genel Sekreteri Sayın Operatör Doktor Osman Acar bey’e teşekkür etmeyi de ihmal etmiyorlardı. Hastanede bir iş birliği, gönül seferberliği varmış gibi etkin ve bilinçli çalışmayı yeğlemişler hastaneye yeni aletler ve teknik donatımla benim sayamadığım yenilikleri getirme, çocuklarına da helal lokma yedirmenin mutluluğunu yaşayan bu değerli hasta bakım yerleri böyle olsun. Şu konuya da değinmeden geçemem. Hastanemizin acil ihtiyaçları içinde acilen kadın doğum doktoru ve ortopedi uzmanlarının olmayışının nedenlerini bir türlü anlamış değiliz. Aylardır olmayan bu aksaklık nedeni ile sağlık müdürlüğünün ilgili birimlerine öncelikle duyurulur. Bu hassas nokta Çivril’in kaderi değildir! İlgililerin ihmali olduğunu da belirtelim. Şunu da ilave etmek isterim başta Çivril Belediyesi, huzurevi ve Çivril Devlet Hastanesi’nin iç kesimlerinde çalışmak için alınan personelin atanış biçimlerinde fevkalade aksaklıkları cümle alem bilmesine rağmen iş ehline değil fanatik partililerin arzusu doğrultusunda partizanca yapılmaktadır. Bu aksaklık yalnız bu dönemde değil her dönemde görülmektedir. Bu ahbap çavuş anlayışından vazgeçilmesi kurum ve kuruluşların rahat çalışmaları engellenmektedir. Hizmet anlayışı otoritesinin yok olmasına sebep olduğundan ilgili birimlerin daha dikkatli davranması gerekir.
Saygılarımla