Değerli okurlarım
Geçtiğimiz Cumartesi günü 30 Ağustos Zafer Bayramı her yerde olduğu gibi Çivril’de de coşkuyla kutlandı. Bu tarih Çivril’inde düşman işgalinden kurtulduğu gün de olduğundan bambaşka bir kutlayış coşkusu vardı. Katılım umulandan azdı, tören alışılmışın dışına çıkılmadığından, birde halkın çalışma dönemi olduğundan, Çivril’de kalabalık düğünler bu coşkuyu biraz frenledi. Akşam da Türk Halk Müziği Sanatçısı Makbule Kaya’nın Cumhuriyet meydanında ki konseri vardı. Çivril’e defalarca gelen sanatkârı da halk adeta ezberlemişti.
 Onun da etkisi vardı. Sunucu çok tecrübeli olmasına rağmen halkı pek coşturamadı alışılmışın klasik argümanlar edebi ifadelerde revaç bulmadı. Sahneden ucuz kahramanlar lanse edilmesine rağmen yöremizi Çivril’imizi en çok ihtiyaç duyulan eğitim seferberliğini sürdürenlerden tek cümle dahi edilemediğine şahit olunmuştur. Hatta sayın belediye başkanı da bu hayırseverleri pas geçerek adeta bu insanları Çivril’e bir daha lazım değiller havasına girdi. Çivril geçmiş kültürüyle, İstiklal savaşı gazileriyle dop dolu bir gerçektir. Ama bu duygu hiç yaşanmadı. Sayın sunucu hocadan da bir söz çıkmadı galiba bayram patronları tarafından tembih edildi. Denizli’den sayın vali vekili gelmiş bir hoşgeldiniz dahi diyemedik. Bizim bu ülkeye hizmetimiz herkes tarafından bilinir. Siz öz eleştiri yapıyorsun diyerek dışlanmaya gerek olmadığını açık ve seçik belirtmek isterim “mahkeme kadının mülkü değildir”
Bakın değerli seçilmiş kamu görevlileri, ilerden beri Çivril’in bir geleneği var bir önceki seçilenler hemen unutuluyor veya etrafındaki yalakaların da teşvikiyle dışlanılıyor bu çok yanlış demokrasinin bir gerçeğini hemen unutuyoruz. Milli irade bunu gerektiriyor keşke bu önce seçilmişler bu tür bayramlara seçilenlerce davet edilseler ne iyi olurdu. Karşılıklı sevgi ve saygı olunursa halkta bu birlikteliği alkışlar ve memnun olur. Merasimde ve konserde bu yaşayan eski belediye başkanlarını hep gözüm aradı ama göremedim. Belki davet edilmelerine rağmen gelmediler ama bunları getirmek kolay. Programlardan önce değerli eşinizle birlikte bir akşam davetiye cebinizde kendi elimizle ev ziyaretinde bulunun bak nasıl geliyor. Sayın doktorum siz bu güzelliği yaparsınız. Bu ülkeye, Çivril’e ister beğen ister beğenme her üçünün de büyük hizmetleri var inkâr etmek mümkün değil. Bunlar kim mi?  Sayın Şerif Ali Vural, Sayın Hakkı Aslan ve Sayın Ahmet Ateş. Çiğ insanlar değildirler hatta tecrübelerinden istifade edilebilinirde. Şimdiki Belediye Başkanımız Sayın Doktor Gürcan Güven’de adam gibi adamdır eski başkanlarımızda aynıdırlar. İlerideki günlerde inşallah şeytanın bacağını kırarız. Şu yalan dünya da neyimizi paylaşmıyoruz iyilikten ve güzellikten başka neyimiz var. Bakın Denizli onların döneminde ve şimdiki dönemde Çivril’e hizmetin gülünü dahi koklatmıyor. Birlik olalım, diri olalım, beraberce gerçekleri görerek etraftakilerin her dönemin yağcılarına prim vermeden şu şuydun demeden hakkaniyet bir üslupla Çivril’e hizmet aktaralım bir elin nesi var iki elin sesi var. Yerel basının bayram konserine itibar etmemesi düşündürücüdür. Bakın son günlerin golünü yedik ben içime sindiremiyorum siz nasılsınız bilmiyorum. Bu meselenin peşini bırakmayacağım. Çivril’in nüfusu 25 bin Avrupai bir öğretmen okulu var kapatıyorlar. Yerine bizde bulunan 4 liseye ilaveten aynı eğitimi gören lise açıyorlar (El İnsaf) yine bitişik Sivaslı İlçesi var daha düne kadar nahiyeydi. Oraya Fen Lisesi açılıyor. Ne bu niyet ne bu lahana çorbası nedeni siz bulun. Sayın kaymakamımızdan duymuştum zamanından önce gerekli müracaatımız yapılmış sayın valimizinde bilgisi doğrultusunda izin alınmıştı bu yönde varsa kabahatli bulup açıklayalım. Çivril’e yazık oluyor mu? Birde bizimde Çivril’e verdiğimiz emek ve eserleri hiç unutmayın şu vesveseli hissi durumları bir unutup herkesin dilinde olan hasetlik ithamlarından kendimizi bir kurtaralım. Diri olalım, birlik olalım düşman çatlatalım. Konser akşamı şu fotoğrafta çok hoşuma gitti. Sanatçı tarafından sahneye davet edilen sayın belediye başkanının Harmandalı oynaması kendisinin bir halk çocuğunun ispatıdır. Ne güzel de oynadı. Belli ki antrenmanlı. Geçen üç başkanımızda iyi zeybek oynarlardı. Bende oynarım ama kolumu kaldırırken ayaklarımın figürlerini unuturum işte bundan dolayı da beni kimse sahneye davet etmiyor. Buda bir beceri meselesi. O gece bir de şu hoşuma gitti. Eski Çivril takımı olan sarı lacivertli Yeşilova Futbol Takımı Oyuncularını sahneye çıkarmaları. Bir seyirci olarak beni de duygulandırdı. Keşke Çivril’in kültürünü sergileyecek görüntülere yer verseler de geçmişimizi unutmasak, geleceğe de ümitle bakar, doğruyu bulmuş oluruz. Sevgilerimle. KadirKAMEROĞLU