Değerli okurlarım
Ramazan geldi hoş geldi elinde baklava sinisi boş gelmedi. Allaha şükürler olsun ki hepimiz hepimizin durum ve ahvalini kardeşçe paylaşarak akşam iftar yemeklerinde buluşarak kemali afiyetle orucumuzu bozup, arkasından kılınan akşam namazlarımızı yatsı namazlarımızla birlikte teravih namazımıza da eda ederek bundan böyle de hep birlikte Ramazan Bayramımızı da ve kalan vaktimizde sağlık, mutluluk içinde oluruz inşallah diyerek tekraren herkesin Ramazanını kutlarım.
Aziz okurlarım bazı konuları sizlerle paylaşmak isterken sakın ha birilerini taşlamak aklımın ucundan geçmez bile. Niyetim tamamıyla bizlere köstek olunmasın destek olunsun ki bizlerin önü açılsın isteriz. Bu memlekete, ulusumuza hizmet edelimde öbür âleme parmağımızdaki yüzüğü götüremememizin bilincinde olalım. Paylaşmanın, bölüşmenin mutluluğuna erişelim. Çivril ticari standartlarının ileriye dönük geleceğini o günlerin tahayyül ve beklentilerini kafi bulmayıp daha çok kazanıp, daha çok bu aziz milletimize hizmet verme duygusunu tecelli ettirmek heves ve heyecanı yüce Allah’ın da yardımıyla bir yerlere geldik, yaşlarımız ilerledi. Başkaları gibi hep kesemizi düşünmedik. Doğum büyüdüğümüz toprakları ve insanlarını hiç unutmadık. Görüldüğü gibi başta eğitime ihtiyaç sahibi yüksek okul talebelerini, ihtiyaçlarını, kendi işimiz gibi değerlendirerek hep yanlarında olduk.     
Buna paralel sosyal ihtiyaçlara kapımızı açarak merhem olmaya çalıştık pek çok mercilerde bu davranış ve çalışmalarımıza engel olmaya çalıştı ama bunlar esnaf karakterimizin gereği kılımıza dahi dokunmadılar bundan böylede bu tıkanıklığı aşacağımıza inanıyorum çünkü biz samimiyiz kimin niyetinde nasıl olduğunu yakınen bilenlerdensiniz. Bu zaman içinde de bize yakınlık duyan, bizlere yardımcı olan değerli bürokratlara sonsuz teşekkürler. Bu aziz insanların ismi bizde mahfuz kalsın.
Dedim ya bundan seneler önce yaşam mücadelemizi, ekmeğimizi yurdun çeşitli bölgelerinde kazanmaya çalışıyorduk. Başta rahmetli İsmail Özcan ve ben malum âliniz bizler doğduğumuz topraklara başta eğitim olmak üzere katrilyonluk eserler yaparak Türk tarihine şerefle yazacak hizmetler sunduk. Devletin yapamadığını bizler yaptık gururlu değil onurluyuz. İyi ki Çivril’e bu hizmetleri yapmışız eğer yapmasaydık Çivril’in eğitimi sabahçı akşamcı olarak nasıl olurduğunu sizlere bırakıyorum. Ama bugün için eğitim standardının çevreye bakınca istenilen aşamada olduğunu bulamazsınız mensup olduğumuz muhatabımız birimler burnundan kıl aldırmıyorlar mekânlarına vardığımızda bir hoş geldinizi çok buluyorlar ama bir düşündüğümüzde mecbur değiller.
Neyse esas meseleye geçelim pek çok hizmette geri konulduk kimse umuruna takmadı hatta umursamadı dahi. Anlatayım Sayın Selami Özel Çivril’e Fen Lisesi açacaktı açtırmadılar. Uzun bir bürokrasi kıskacına takıldı oda bu duruma karşı parasını ayırmasına rağmen sonra vazgeçti. Bu caymayı tamamen Denizli Milli Eğitim tezgâhladı eminim. Sayın Atasay Kamer yeni üniversite yapayım, lojmanlarını yapayım, yeni fakülteler yapayım diyor. Acıpayamlı, Tavaslı olmadığından adama Denizli Pamukkale Üniversitesi kök söktürüyor. Atasay gibi bir adama bu yapılıyorsa bizler ne yapalım hani hastaneye başlanabildi mi? 50 kere söz vermişlerdi planı bile çizilmemiş. Eğer yapmazlarsa çocuklarıma danışacağım Çivril’de ki tüm emlakımı satıp hastaneyi yapabildiğim yere kadar yapmaya çalışacağım, ibreti âlem için buna başlayacağım yeter artık Denizli-Uşak yollarında can çekmemiz yetti gari. Gelelim bana, bundan seneler önceleri Çivril’de bir ilklerden olan Kadir Kameroğlu Sağlık Meslek Lisesini kapattılar. Bu okul yurdun muhtelif bölgelerinde hizmet veren hemşire, ebe yetiştirilmesine sebep olan sağlık ve ilim saçarken sebepsiz kapatıldı. Hiçbir Çivrilli sahip çıkmadı çok yazık oldu sesimiz çıkmadı çükü bu sosyal yönde Çivrillilerin galiba dili yok. Başka bir şey demeyeceğim. El insaf şimdi de bu yerde eğitim gören Kadir Kameroğlu Kız Meslek Lisesini yapılamayan hastane bahçesi diye yıkacaklar. Yıkın bakalım bizde yenisini belki yaparız.
Çivril’in Çatlar Mahallesinde Cenabı Allah’ım lütfetti semte güzellikler dağıtan 2.400 metreye oturan külliye niteliğinde bir camii ve Kur’an Kursu binası yaptım. Saha geniş tek imamla bu hizmet binası yürümüyor acilen birde müezzin kayyum kadrosu olmasına rağmen bir türlü bu istek kabul edilmiyor. İlçe müftüsünün neden bu camiye karşı duruşunu bir türlü anlamış değilim. Sudan sebeplerle isteğim kabul görülmüyor efkârı umumiyenin bilgisine arz olunur. Sevgilerimle
Kadir Kameroğlu