Değerli okurlarım;

Geçen Cuma günü İstanbul’a geri göndüm, üzülmedim desem yalan olur çünkü yedi aya yakın bir süredir Çivril’deydim, suyuna ve havasına adapte olmuş, toprağına ve insanlarına çok alışmıştım. Ayrılmak pek kolay olmadı, kalbim hala Çivril’de ve bu beni gerçekten çok mutlu ediyor. İnşallah bahar çabuk gelir de sizlerin arasına dönerim. Her ne kadar bazılarına kızıyorsam da, bu olayı bir aile içinde yaşanan ufak tefek bir olay olarak görüyorum.  Ben Çivril’i ve insanlarını çok değerli buluyorum, çünkü ben de sizlerin bir parçasıyım. Fakat yanlışlıklara sessiz kalan bir yapım hiç olmadı. Necip Fazıl’ın bir şiiri ile hizmete devam diyelim;

Tam otuz yıl saatim işlemiş ben durmuşum

Gökyüzünden habersiz uçurtma uçurmuşum. 

Çivril’den sabah erkenden eşim oğlum ve ben yola çıktık.

 Sivaslı’ya kadar yol eskisinin aynısı, Uşak’a kadar ufak tefek çalışmalar var, Uşak’tan sonra yol çok güzel hele birde yeni ilçe olan Altıntaş yolu İstanbul’a kadar mükemmel. Biraz irdelediğimizde Afyon’dan bakan olan Veysel Eroğlu’nun payının büyük olduğunu görüyoruz ve kendisini tebrik ediyoruz keşke bizimde icraatçı bir bakanımız olsa. Biz de şu Çivril’in dış bağlantı yollarına baktıkça Allaha dua etmekten başka bir şey yapamıyoruz. Doğruyu söylemek gerekirse bu Ak parti iktidarı işi iyi biliyor ve Çivril hariç tüm yollar mükemmel hele Altıntaş ve Dumlupınar yolunu gördükten sonra inkar etmek abesle iştigal olur. 

Farklı ve güncel bir konuya değinmek istiyorum, şu dershaneler meselesi. Ben de yıllardır eğitimin içinde olmaya çalışıyorum. Konulara bir nebze vakıfım. Bu konuda başbakanımız Sayın Recep Tayyip ERDOĞAN yerden göğe kadar haklı buluyorum. Devletin yaptırdığı okullar var, hayırseverlerin yaptırdığı okullar var, bunların sayıları gün be gün artıyor. Devletin kadrolu öğretmenleri var, atama bekleyen öğretmenler de var bunların sayısı da giderek artıyor. Devletimiz de eğitim kalitesi artırma konusuna biraz daha eğilirse. Devlet ve halk silkinip bir eğitim seferberliği başlatırsa, bu dershanelere gerek kalmaz. Buralar para makinesi gibi fakir talebe velilerine büyük sıkıntı yaratıyor. Anayasamıza göre devletin milletine ücretsiz eğitim vermesi gerekmiyor mu? Gerekiyor. Bu büyük camia hep bir Allah deyip bir silkinirse bir tedrisat seferberliği başlatırsa bu iş kendiliğinden çözülür gider. Haydi Türk Milleti ileri diyor, sayın başbakanımızı can-ı yürekten kutluyorum. 

Değerli okurlarım kimseye yağ yapmıyorum kimseden maddi ve manevi hiçbir beklentim yok. Yalnız yüce Allaha can borcum var, buna da hemen hazırım. Her ortamda dediğim gibi, geniş bir arazide bulunan, büyük emeklerle meydana gelen, geleceğin Çivril’inin yüz akı olacak Bayraktepe (Hakkıcık) çevre ilçelerin de beğenisini almış ve dış ülkelerde benzer yerler inşa edilmiştir. Bu güzel mesireliğin geleceğin Çivril’inin reklam yüzü  olacağına inanarak emeği geçen herkesi ve sayın Hakkı ASLAN’ı kutluyorum. Geleceğin Çivril’ini hayal edelim biraz, illa birilerine gol atmak için kötüleme yoluna gitmeyelim. Şimdi gelelim asıl meselemize Çivril’de bulunduğum süre içinde en çok başımı ağrıtan bir meseleyi sizlerle paylaşmak istiyorum. Çivril’de pek çok dernek oda ve vakıf var. Ve bunların tamamına yakını tabela Derneği. Bir ziraat odası birde bizim ÇEVAK var. İstanbul’daki Çivril ‘lilerin sayesinde ayakta duran ÇEVAK sizin de malumunuz olduğu gibi Çivril’de bir trilyon harcayarak bir okul yaptı. 150’ye yakın yüksekokul talebesine burs veriyor.  Bu işleri yapmak pek o kadar da kolay değil. ÇEVAK’lılar kadın erkek elinden geldiği kadar fedakarlık yaparak mesai harcayarak bu zor işin üstesinden gelmeye çalışıyor.  Çivril’li üyelerimiz de bu sosyal dayanışmayı olanca gücüyle desteklemeye çalışıyorlar. Ne güzel değil mi? Ama Çivril’in bazı kesimleri bu büyük kuruluşa destek vermek yerine, sukutu tercih ediyorlar. Hele o ağam şaham zenginlerden bir tane dahi burs almada zorlanıyoruz. Hiçbirisi kendiliğinden burs vermiyor, sağ olsunlar. 20 kişiden burs verme sözü aldık ama burs almak için gelen 250 kişi var bu yüksek rakama cevap veremiyoruz. Gönül isterdi ki hepsini memnun edelim. Burs için benim dostlar meclisine gelen velilerden baya sıkıntım var. Ne yapacağımı şaşırmış durumdayım. Bir de şu günlerde ben Çivril’e faydalı olmak için mahalli idarelere talibim diyenlerden hiç ses seda yok. Şu Çivril için çalışan ÇEVAK vakfına bir burs da benden diyene hiç rastlamadım. Bunlar nasıl siyasetçi, ÇEVAK Çivril için varını yokunu harcıyor. Sizler bu vakfa sahip çıkmıyorsunuz, el insaf. Sevgilerimle. Kadir KAMEROĞLU