Değerli okurlarım
Çivril’imizin saygın ve tarafsız gazetesi olan 30 Ağustos gazetesinde her hafta olduğu gibi bu hafta da, görüşlerimi içeren bir köşe yazısını sizlere ulaştırmak için yoğun bir gayret gösterdim. Çünkü 20 gündür Çivril’de bulunmuyorum, geçen haftaki yazımı da bayramdan önce yazmıştım. ÇEVAK kadınlar grubunun tertip ettiği İtalya, İspanya, Fas, ve bu ülkelerin pek çok şehrini kapsayan bir yurtdışı gezi programına ailecek katıldık. Kurban bayramının da uzun tatilinden istifade ederek, 10 gün süreyle çok faydalı bir gezi yaptık. Yolculuğumuz dünyanın en büyük yolcu gemilerinden birinde geçti. 
Dört bin kişinin seyahat ettiği bu gemide lüks ve konfor adına her şey düşünülmüştü. Akdeniz ülkelerini ve Afrika ülkesi olan Fas’ı gezme imkanımız oldu. Biraz yorulduk ama değdi. Keşke herkesin imkanı olsa da böyle yurtdışı geziler yapabilse. Şunu da belirtmeden geçemeyeceğim, Çivril’de pek çok insanın böyle yurtdışı seyahatlere katılma imkanları var ama gitmezler, çünkü cepleri pabuçlarının yanında. Sizlere bu yazıyı yazarken daha önceden defterime aldığım bir not gözüme ilişti. Şöyle diyordu geçmiş zaman ulemaları: ‘iman nuru olmayan kişiler, ne kadar akıllı ve zengin olursa olsunlar, hidayete ve selamete erişemezler’. Aklın ölümden sonraki hayat konusunda kendine yön vermesi bu tip veciz sözler sayesinde mümkün olabilir diye düşünüyorum. Var olan hiçbir şey yok olmaz, yoktan da hiçbir şey var olmaz, prensibi ışığında; bedenimin değişmesine rağmen bunlardan etkilenmeyen bir bilincim var. Demek ki beden yok olsa bile bilinç yok olmayacak. Bu da insanın bir nevi ölümsüz olduğu anlamına gelir. Bu noktadan hareketle, akıl ve ilim ışığında ölüm sonrasında da hayatın devam edeceği gerçeğini kavrayabilir ve anlayabiliriz. Ölüm ötesine dair peygamberimizin verdiği sayısız bilgi var, bunları anlayabilirsek ‘dinin esası iman nuruna dayanır’ sözünü de anlayabiliriz. İman nuru olmayan kişiler ne kadar akıllı olursa olsunlar hidayete eremezler, yani duanın güçlü tesirinden nasibini almamışlarsa irşada ermelerine de imkan yoktur. Cahiliye düzeninde bocalayan zavallılardır onlar. Ancak maddi değerlerden arınmış madde ötesi değerlerle meşgul olan bir kişi hidayete erebilir. Benim bu vecizeden çıkardığım sonuç budur. İnsanoğlu dünya hayatını saf duygularla ve akıllıca düşündüğünde dünya malının dünyada kalacağını anlayabilir. Ama bazıları bunu icraata geçiremez. Oğluma şu kalsın, damadıma bu kalsın diyerek cenabı hakkın verdiği nimetleri taksim edenler acaba biraz günah mı işlemiş oluyor? Paylaşmak güzel ama Allah yolunda fedakarlığın en güzel ibadet olduğunu tüm ilim irfan sahibi kişiler söylüyor. Cenabı Allah’ın cümlemizi hidayete erdirmesi dileğiyle bu ince meseleyi uzmanlarına bırakalım.
Değerli okurlarım dönelim asıl meselemize gezdiğim yerlerde gördüklerimi anlatmaya çalışayım. Rehberimiz bu ülkelerde mali kriz olduğunu söyledi ama zirai ve ticari olarak tıkır tıkır işleyen bir sistemleri var. Ne çürüyen elması var, ne de satılmayan buğdayı. Yahya Kemal’in dediği gibi ‘herkes memnun ki yerinden dönen yok seferinden’. Hayatları düzgün bir şekilde devam ediyor. Köylerine dahi gittik, suları şırıl şırıl akıyor, kanalizasyonları sorunsuz işliyor, yolları kaldırımları mükemmel, yeni meşhur olan bisiklet yolları harika. Her tarafta heykeller buram buram tarih kokuyor. Müzelerde eski yaşamlarını sergiliyorlar. Buraları gezerken, Çivril’imizin öz tarihi olan eski hükümet binasının müze olmasına karşı çıkanları düşündüm, kahroldum. Bu konuyu ileriki haftalarda ele alacağım, hamamsız, müzesiz Çivril’i belgelerle anlatmaya çalışacağım. Aslında bir tarihin üzerinde yaşıyoruz. Hala eski zamanların yaşamını devam ettiren yerler var ama bunları organize edip sergileyecek bir ekip yok. Hepimiz kahveye oturduğumuzda bol bol ahkam keseriz ama sosyal çalışmaya gelince sınıfta kalırız. Nice zenginlerimiz var elbise ve ayakkabıyı marka giyen. Ama ÇEVAK’ın burs hizmetine katılıp bir talebede ben okutayım diyene rastlayamazsın. Çift maaş alanlar, okumanın zorluklarını bilirler ama iş burs vermeye gelince köşe bucak kaçarlar. Allah herkese çok versin ama ‘komşusu açken tok yatan bizden değildir’ diyen bir peygamberin ümmetiyiz, bu da unutulmasın. 
Sevgilerimle
Kadir KAMEROĞLU