Değerli okurlarım

Gelin sizlerle birlikte Çivril bazında yeni bir sayfa açarak acil ihtiyacımız olan Çivril Devlet Hastanesinin neden bu kadar ihmal ve nazarı itibara alınmamasının nedenlerini araştıralım ve konuşalım. Aslında bugün başka bir konu üzerinde sizlerle köşemde buluşacaktım. Sağlık baş konumuz olmalı. Geçen hafta Çivril Belediye Mezarlığının perişanlığı ve onca çeşmelerin mübarek arefe ve bayram günü akmamasını ve bu vahim durumun Çivril Belediyesinin ayıbı olduğunu yazmıştım. Bugünde hastanemizin vahim durumuna, senelerdir avutularak yapılmayışının AK Parti ilçe idare heyetinin ve milletvekillerinin ayıbı olduğunu yazarsam herhalde doğruyu söylediğimi görerek sizde inanmış olursunuz.

 Anlatayım, geçen gün bir yetkiliden telefonla bir haber duydum arsa takas meselesi bitti ama yeni yapılacak hastanenin 60 yataklı olacağını, bununda Çivril gibi büyük bir ilçeye maalesef yetmeyeceğini, bizden küçük ilçelere en az 100 yataklı hastaneler oluşturulduğunu ifade ediyor ve ekliyordu. Bizimde büyük hastane olması için milletvekillerine ve Çivril ileri gelenlerince bu durumu sayın başbakanımıza arz edilerek ne gerekiyorsa onun yapılacağını bana söylediler. Hem bu uzun konuşmayı dinliyor, hem de kafamdan yinemi çatık kaşlı bürokrasinin pançesine düşeceğimizi kafamda algılayarak vah zavallı Çivril halkı yinemi siyasetçilerin ve evet efendimcilerin elinde kalıp büyük umutlarla Çivril hastanesinin temelini atacağız diyen samanlık kahramanlarının elinde oyuncak olacağımızın düşüncesi içinde kalıp telefonun öbür ucundaki yetkiliye kızmadım dersem yalan olur.

Bir düşünelim değerli okurlarım var olan arsa takası tam dört yıl sürdü bir türlü gerçekleşmedi şimdi ise 60 yataklı hastanenin 100 yataklı olması için ne kadar bekleyeceğimizi siz düşünün. Tetkik heyetleri gelecek olmadı bir daha gelecek gidecek bu seneki mali ödenek tenkise uğrayacak yeni bir 100 yataklı maliyet çıkacak pek çok kurullarca oylanacak velhasıl bununla ilgili bürokrasiyi yazarsam sayfalar almaz. Vay benin kadersiz Çivril’im vay, eller aya biz yaya. Bir halk deyimi, geçti bor’un pazarı sür eşeğini Niğde’ye. Çok seçimler geçer ama bizim ne zaman aklımız başımıza gelir bunu siz tahmin edin ve düşünün.

İşte ben bu senaryoyu duydum geçen günde bir hastam için hastaneye gitmiştim hastane sanki tatile çıkmış gelen ya Uşak’a, ya da Denizli’ye havale ediliyor bu personelde kabahat bulmamıza gerek yok elinden gelenleri sağ olsunlar yapıyorlar ama bir yara kadar. Ne yapsınlar zavallılar (verirse mabut vermezse ne yapsın Mahmut) deyip velehavle çekiyorlar. Hemen kendi insiyatifimi kullanarak Uşak ve Denizli özel hastane kurucularını telefonla arayarak yahu Çivril zengin siz neden buraya bir şube açmıyorsunuz diyerek Çivril’in olumlu yönlerini bunlara duyurdum, duyurmayada devam edeceğim. Zaten de bunların ellerinde Çivril’de ne kadar hasta bu iki ile ne kadar ambulans gitmiş dökümleri de var ellerinde. Bazılarının aklına gelebilir Kadir Amca parası var özel hastanede tedavi oluyor ya biz ne yapacağız diyebilirler hiç tereddüt etmeyin sağ olsun devletimiz her yurttaşımız kimlik kartı gösterdiğinde bedavaya tedavi oluyorlar hiç kimse şek ve şüphe etmesin.

Çivril’e bu hastaneler hayat getirirler. Teknolojiyi bize çok gördüler ama bu özel hastanelerin hem uzmanlıkta, hem de alet ve edevatta üstünlükleri fevkalade. Hastalığın her şeyin üstünde olduğunu da unutmayalım. Bakın değerli okurlarım Çivril’deki siyasiler her şeyi unutmuş 30 Marttaki yapılacak mahalli seçimlere endekslenmiş kim belediye başkanı olacak diye fikir yürütüp ahkâm kesiyorlar, demiyorlar ki şu Çivril’in hastane meselesi nereye kadar vardı? Elimize geçen fırsatları neden havaya harcıyoruz diyemiyorlar, diyemezler. Ya onların derdi, başkan benim adamım olsun, kıymetli koltukları bizler kapalım, o makamı doldururuz, demek yok. Benim menfaatım nasıl gerçekleşir, yandaşlarımı nasıl işe sokarım, havadan maddi çıkarlarım nasıl gerçekleşir, onların düşüncesi ve arzusu bu. Neylesin bunlar, Çivril’in geri kalmış hakları gasp ediliyor, neler neler kaçırılıyor umurlarında hiç değil. Büyük sessiz kitlede bunların seyrine dalmış ibretle bunlara gıpta ile bakıyor. “sen ağa ben ağa bu ineği kim sağa” Sevgilerimle 

Not: bu kaçan fırsatların dökümünü yazacağım.

Kadir KAMEROĞLU