Değerli okurlarım

Çivril’in yakın köylerinden Ömer Köyü diğer köylerle kıyasladığımızda insanların kabiliyeti yönünden bir adım önde olduğunu söyleyebilirim. Bu insanlar küçük yaşta ticarete başlar, kısa zamanda kendilerini toparlar ve bir bakmışsınız çarşıda en çok alışveriş yapılan bir işletmenin sahibi oluvermişler. Bu zorlu serüvenin başlamasında iki şey etkilidir. Birincisi bu köyün insanları birbirlerine bakarak daha çok kazanmak için yarış halinde olmaları, ikincisi ticari hedefleri her zaman büyümeye ve yükselmeye odaklıdır.  

Bu köyümüzden çıkan ve tariflerimize uyan öyle bir yetenekli müteşebbis adam var ki, sakız ticareti ile Çin pazarından Rus pazarına kadar adını duyurmuş ve Türk işadamları içinde saygın bir yere sahip olmuştur. Ayrıca Türkiye’de Özcan ve Yeşil Çivril sakızlarıyla sakız sanayinde liderliğini ilan etmiştir. Hepsinden önemlisi Çivril’in adını ağızlardan ve dillerden düşürmeyerek tanıtımına büyük katkıda bulunmuştur. İşte bu koca çınar, güzel insan  değerli işadamımız bir süre önce İstanbul’daki evinden sabah yürüyüşü için çıkmış yürüyüş esnasında nasıl olduysa dengesini kaybederek düşmüş ve tedavisi yıllar sürecek bir hastalığın pençesinde yatağa mahkum olmuştu. Eşinin ve çocuklarının tüm tedavi yollarını denemelerine rağmen tedavilere cevap vermemişti ve bu haliyle yakınlarını ve sevenlerini çok üzmüştür. Evet adı ilk defa geçecek ama herkes anlamıştır! Sayın İsmail Özcan ağabeyimiz kendisi hastalığı ile herkesi üzmüştü fakat bir kişiyi daha fazla üzmüş değerli eşi sayın Emine Özcan ablamızı. Vefakâr ve sadık bir eş olarak eşinin üzüntüsünden yataklara düşmüştü. İlerleyen yaşından olsa gerek sabırlı ve mütedeyyin kişilikte olmasına rağmen 84 yaşında yüce Allahın rahmetine kavuştu ve İstanbul Büyükçekmece’deki ebedi istirahatgahına dostlarının ve evlatlarının omuzlarında son yolculuğuna uğurlandı. Sevenlerini de derin bir üzüntü içinde bıraktı Emine ablacığım kabrin Nur, mekanın cennet olsun. Tüm Çivril halkının sana ve Özcan ailesine büyük sevgi ve saygı beslediklerini bilin. Çivril’imize büyük zorluklarla yapılan Emine Özcan Anadolu Lisesinin tüm öğrenci ve velileri size minnettardır. Ve şunu da bilmenizi isterim ki, bir eğitim gönüllüsü olarak isminiz Çivril tarihine altın harflerle yazılacaktır. Emine Özcan terki diyar etmekle yazlınca evlatlarını değil bizleri de öksüz bıraktı.

Değerli okurlarım Emine ablamızı anlatırken kelimeler kifayetsiz kalıyor fakat insanlığı,  yardımsever kişiliğiyle Çivril’imize bir daha öyle insan gelir mi bilmiyorum? Kendi ailemden bir olarak görmüşüm ki öz ablam olsa ancak bu kadar saygı ve sevgi duyabilirim. Yüce Allahım varsa günahlarını affetsin, cennetine kabul etsin. Ben burada diğer hayırsever zenginlerede seslenmek istiyorum gelin cennete girme amacıyla cömertliğinizi bu dünyada gösterin, gösterin ki hem bu âlemde, hem de inşallah ebedi âlemde bu cömertliğinizin mükâfatını alın. Amel defterimizin öldükten sonra da kapanmaması için bu dünya ya hayırlı mekânlar ve hayırlı evlatlar bırakalım.

Şu konuya da değinmeden geçemeyeceğim, Çivril’de olduğum yaz aylarında zamanımı dostlar meclisinde geçiriyorum. Hergün kapımın önünden binlerce insan geçiyor fakat emin olun ki ben bu insanların %90’nını tanıyamıyorum. İleri yaşımdan olsa gerek bizden sonraki nesli tanımıyorum veya hatırlamıyorum. Bu demektir ki sırası gelen gidiyor. Şu fani dünyada iyi geçinmek gerek çünkü bu dünya kimseye kalmıyor.

İçinde bulunduğumuz mübarek Ramazan Ayı’nın ve yakında idrak edeceğimiz Ramazan Bayramının tüm İslam alemi için özellikle ihtiyacımız olan barışa ve huzura vesile olmasını yüce Allah’tan niyaz ederim. Şimdiden Ramazan Bayramınızı kutlar, sağlık mutluluk dolu nice bayramlar dilerim.

Saygılarımla

Kadir KAMEROĞLU