Değerli okurlarım bu yazıyı çoktandır kafamda şekillendirmiş ve ne zaman kâğıda dökerim diye düşünüyordum, önümüzdeki Mart Ay’ının sonları yapılacak mahalli seçimlerin sathı maline girdik ve acabalarla ve pek çok soru işaretleri içinde tecelli edecek bu seçimlerin ülkemiz ve bilhassa Çivril’imiz için hayırlara vesile olmasını temenni ederken yeni çıkan büyükşehir yasası da seçmenlerin zihninde nasıl bir belediye başkanı seçelim ki, Çivril köyüyle ve kasabalarıyla işi içinden kolayca çıkabilen bir başkan seçelim ki senelerin ihmaline uğramış Yeşil Çivril’i düze çıkarsında 21. yüzyılda yaşanması gerekli olan modern bir kentte sevinç mutluluğuna kavuşma imkanı bulalım diyerek kendi aralarında düşüncelerini söylüyorlar. 

 Yeni çıkan büyükşehir yasasından, umutluyum amaç kentleşmeyi sağlamak. Tek iradenin müsbet kararlara imza atacağına inanıyorum, çünkü vatandaş tek muhatap istiyor neden benim yöremin ihtiyaçlarına bakmıyorsunuz, ben senelerdir yalnız kaldım, çeşitli ilgili kişilere hayati önem arz ettim ve avutuldum, çare bulamadığımız gibi, karakaşlı çatık  suratlı bürokrasiye takılarak icraatlara mani olundu, adeta aldatıldık ve kovulduk. Hayır diyen çıksın teker teker kendilerine arz edelim bin bir ümitle seçtiğimiz değerli milletvekillerim muhalif ve muvafık olanlara işte serzenişim ne zaman Çivril’e geldiniz de partililerinizin dışına çıkıp ta seçmenlerinizi bir salonda toplayarak icraatlarınızı halka anlatmadınız, hizmetlerinizi duyurma fırsatını seçmenlerinizden esirgediniz.

Evet, Çivril ve köylerine çok geldiniz ama ya düğüne ya yemekli mevlide veya buna benzer hamasi toplantılardan hep geri durdunuz. Yalan mı? Etrafınıza taraftar diye topladığınız partili muhtar ve yandaşlarınıza hamasi söylevler ve Denizliyi kalkınma konuşmaları, hani benim Yeşil Çivril’ime ne yaptınız? İşte size acı bir örnek olan Çivril Devlet hastanesi meselesi 4 seneden beri bir adım gidemedik hazır olan arsa meselesini toprak mahsulleri ofisiyle takasta daha netice alınamadı bu acı gerçek Ankara’da çözülmesi gerekirken daha neticelenmedi. Beş tane uzman atandı diyorsunuz bir hafta sonra sıkıntı yine başlıyor aynı sıkıntı devam ediyor. Tabi uzman doktor durmaz onlarda haklı, poliklinik hasta muayenesi çok ama alet yok, edevat yok. O kişiler neyle yapacaklar ameliyatları eli kolu bağlı. Tomomer var mı? Emar var mı? Ben bu işin uzmanı değilim alet işler el övünür.

Geçen günlerde bisikletten düştüm, kafamı taşa vurdum. Hastaneye kaldırdılar sayın başhekim ilgilendi sağ olsunlar emar çekilmesi gerekliydi yok ve çektirmedim içimden bari ben gideyim de pisi pisine belki o zaman emar gelir diye düşündüm. Belki bu olayla pek çok hasta muayene imkanı bulur diye düşündüm. Sorun başhekimimize sayın vekillerim Çivril’e geldiğinizde birde hastaneye uğrayınız şunuda demeden geçemeyeceğim sayın il genel meclis üyeleri hepinizde ballı yurt dışı seyahatinizde nasıl birliktelik sağladınız hadi birde hastane meselesinde birlik sağlayın da göreyim sizi. Az daha unutuyordum halkın tepkisine dayanamadınız geziyi iptal ettiniz bundan dolayı kutluyorum sizleri. 

Sayın Çivrilli grup başkanı şu hastane işine bir uğraşta partinide haberdal kıl doğru dürüst bir hastanemiz olsun.  Sayın vekilim Adnan Keskin eskiden gelirdin ziyaretime ben tarafsız ve her kesime emin olun aynı pencereden bakan bir Çivril sevdalısıyım son zamanlarda galiba zamanınız yok bizlere uğramıyorsun. Dostlar meclisinde benim kapımın hatta gönül köşkümün herkese açık olduğunu bir kez daha arz edeyim. Mevlanayı aramak için uzaklara gitme artık öyle bir dünyadayız ki herkes birer Mevlana ve aynı dünyanın ferdi.

Bakın değerli dostlar içimden Çivril nasıl bir belediye başkanı seçmelidir ve şu şu sıkıntılarımıza nasıl çare bulur içerikli bir yazı yazacaktım, hayati önemi büyük olan hastane meselesini yazmadan edemedim bu arada sayın Çivril müftüsü Himmet Efendiye çok çok teşekkürler ediyorum geçen haftaki yazımda amatörce bir konuyu işlemiştim zekat ve hayır meselesi içerikliydi Cuma vaazında bu konuyu değerli Müslüman kardeşlerimize anlatımınız bizleri ziyadesiyle memnun etmiştir. Allah sizden razı olsun. Yine tekraren ifade ediyorum, vermeyi unuttuğumuz devlete borcumuz olan vergileri vermediğimiz müddetçe kul hakkı yemiş oluyoruz değil mi? Fakir ve düşkünlerimizin hakkına riayet edip bunlara sahip çıkalım bugün varız belki yarın yokuz. Necip Fazıl Kısakürek’in bir şiiriyle yazımı bitireyim “ölüm güzel şey budur perde arkasında haber, hiç güzel olmasaydı ölür müydü peygamber” Sevgilerimle

Kadir Kameroğlu