Değerli okurlarım.

                Çivril’ den ayrılalı 5 ay oldu. Herkesin hayran kaldığı bir dünya şehri İstanbul  büyük tarihi ve haşmetine rağmen bizim gibi ileri yaşta olanlar için çekilmez bir durum arz etmektedir. Neyse ki yaz ucunu gösterdi havalar güneşli ve sıcaklar geldi. İnşallah ay başında Çivril’deyim Dostlar Meclisinde çaylarımızı içerken hem sohbet eder, hem de özlem gideririz. Bu zaman içinde haftalık yazılarımı hiç ihmal etmedim. Çivril ile ilgili gerek güzellikleri, gerekse  yumuşak tenkit ve eleştirilerimi ön yargılı olmadan kaleme aldım.  Hepimizin yakınen bildiği tek şey insanda bulunan akıl ve hizmet aşkıdır. Bu iki duygu kişileri yönlendirir ve aklı ile de hizmet vermesine sevk eder. Akıl denilen şey kıl kadar görünmemesine rağmen küçümsenmeyecek kadar da büyüktür. Bu olguya dayanmadan hiçbir şeyin olmayacağını hepimiz yakınen bilir ve hissederiz. Bunları neden mi yazdım değerli okurlarım, işte bendeki akılda bu? İster beğenin, ister beğenmeyin ama aklın gelişmesinde rıza gösterin ki  hemen peşin hükümlü olmayın. Bazıları vardır çok akıllıdır, bir bakmışsın bu kişiler ömrünün sonuna gelmişlerdir. Ama bir arpa boyu kadar ne bir varlık göstermişler, nede bir hizmet erbabı olmamışlardır. Bunlara nemi denir? “SAMANLIK” kahramanın dumanı çoktur ama öz varlıkları yoktur denir. Bu mecazi değerlendirmeden herkes kendine düşeni alsın demekten başka çaremiz yoktur. Bu ülkeye, bu ülkenin insanlarına hizmet vermek hepimizin boynunun borcudur.

                Çivril bu ülkenin bölünmez bir parçasıdır. Hizmet vermek hepimizin ortak amacı olmalıdır. Hizmetin azı çoğu yoktur kimse kusura bakmasın mecazetince düşüncelerimin ifade şeklidir.

                Gündemdeki ön önemli başlık akıl dediğimiz varlığın getirdiği “Akli” insanların bir araya gelip mevcut problemleri halkla bütünleşip çare üretmek için uğraş vermeleridir. İnşallah bu şans denk gider sıkıntılarımıza çare bulunur. Allah baştakilerimize kolaylık verir kimsenin burnu kanamadan ulusça mutluluğa ulaşırız. Yurdumuzun bir parçası olan şipşirin ilçemizin de mesele ve sıkıntıları var. Neden bizde büyüklerimizin yaptığı gibi Çivril’imizde çok bulunan akil adamları bir araya getirip, çare üretmede sıkıntı çekiyoruz. Bu teklifimi sakın ola mecazi anlamda algılamayın. Birazcık ciddiye alınca bakın Çivril’den ne kadar akıllı insanlar topluluğu olduğunu görürsünüz. Toplanıp beraberlik içinde çare aramak en doğru çaredir diyorum. Uzağa gitmeye gerek yok. Allah’a şükür bir Yukarı Mahalle kahvelerimiz var. Akli insanların ne kadar bol olduğunu görürüz. İlerde İğdir Mahallemiz maşallah diyerek hangisine ne danışırsan danış hemen cevap alırsın.

                Üç sene önceleri hepiniz yakınen biliyorsunuz bir hastane problemimiz vardı. Çivril Kadınlar Derneğinin  bu mesele için yaptığı kanuni yürüyüşte hemen bu iki mahalleden toplanan iyi niyetli kişilerce netice alındı. Ertesi hafta Uzman hekimlerin hastaneye tayini çıktı. Sağ olsunlar Denizli Sağlık Müdürlüğü çok ilgilendi ve müspet şekli ile sonuçlandı. Bakın merkezden başlayarak Kızılcasöğüt Mahallesi dahil hesap edemediğimiz kadar akli insanların çokluğundan bütün sosyal hizmetlerimiz tıkır tıkır ayağımıza geliyor değil mi ? (Dört senedir bir türlü hastane arsasını dahi beceremedik) Bu hastane için Çivril Kadın Kollarının haklı yürüyüşüne  kahvehanelerden baktık esnafımız iştirak etmedi uzaktan seyir ettiler. Bu akıllı akli aydın görünen kişilerce bir gün gelir bana da lüzum eder diyerek yürüyüşe katılmadık. Bu gibi daha pek çok hizmetlerde ilgisizliğimizden kayıp edilen toplumsal kaybımız onlarcadır ama kahvelere oturduk mu amanın ne kadar avukatımız, ne kadar aydın kişilerimizin çok olduğunu görürsünüz.

                Bakınız gerçi yerel seçimlere daha bir sene var ama olasılıkla tek aday yok aslında çok adamımız var ama hizmete soyunan pek yok. Bu eksiklik Çivril’e olduğu kadar etrafa da zarar veriyor. İnsan dediğimiz bir deryadır. Uçsuz bucaksız akla sahipler işte bizde de bu kişiler mevcuttur, ama topluma hizmette kusur eylediklerinin farkında değiller hep başkaları hizmet versin biz meyvelerini toplayalım derler işte bu aydınlar  Çivril’ in okulunda okumuşlar sosyal tesislerinde bedava oturup kalkmışlar hastanesinden istifade etmişlerdir.

                Hayat dediğimiz para bize de gelsin geçinelim, yiyelim, içelim sağa sola takılalım 45 yaşında emekli olalım keyfini çıkaralım. Kesinlikle insaniyet namına topluma girmeyelim yaz dönemi Akdeniz kıyılarında mı, Ege kıyılarında mı denize girelim, ayakkabıyı Çivril’ den değil, Denizli’den, elbise İzmir’den markalı olsun. Yağma yok arkadaş hizmete de soyun seni de alkışlayalım bu Çivril hepimizin unutma. Sevgilerimle. Kadir KAMEROĞLU